Marcel Proust'un Ruh Dünyasından

 

§  Sanatçı olmak başarısızlığa uğramaktır, başka hiç kimse başarısız olmaya cesaret edemez; başarısızlık sanatçının dünyasıdır, kaçmaktan kaçınmaktır.

 

§  Bir alışkanlığın devamlılığı genellikle saçmalığıyla doğru orantılıdır.

 

§  Artık beklenecek hiçbir şeyin kalmadığı anlar çok çabuk gelir.

 

§  Mutluluk vücut için yararlıdır fakat aklın yetkinliklerini asıl geliştiren, ıstıraptır.

 

§  Aşk karşılıklı işkencedir.

 

§  Bütün nihai kararlarımızı geçici bir ruh halindeyken veririz.

 

§  Zaman insanları değiştirir fakat insanların gözümüzdeki yerini değiştirmez.

 

§  İnsan yüzmeyi öğrenmek, fakat aynı zamanda bir ayağıyla da yere basmak ister.

 

§  Bir dünyada düşünür ve konuşur, bir başka dünyada yaşar ve hissederiz.

 

§  Aşıkken mutlu olmak, olağandışı bir durumdur.

 

§  Hiçbir zaman tamamıyla yaşanmamış olan aşk, yaklaşan bir anın içinde yaşar daima.

 

§  Hayatı bekleme, ona özlem duyma. Daima ve her an bil ki, mucizeler yaşadığın andadır.

 

§  Hatıralar kalbi besler, keder ise yatıştırır.

 

§  Zeki insanların muzdarip olduğu hastalıkların onda dokuzu zekadan kaynaklıdır.